Symboolpolitiek
Gerard Nijssen
Van alle recyclingstromen die ik binnen mijn bedrijf verwerk, ligt oudpapier mij het meest na aan het hart. Het is namelijk de meest duurzame materiaalstroom. Welke andere grondstof is immers hernieuwbaar en wordt zó hoogwaardig gerecycled als papier?
Sinds 1950 zijn de Europese bossen met ruim 30% in omvang toegenomen.
Grotendeels komt dit op het conto van de Europese papier- en kartonindustrie die structureel voor heraanplant zorgt. Nieuwe aanplant die niet alleen zorgt voor diversiteit, maar ook voor de hoognodige CO2 opname uit de lucht. Daarmee vormt zij een tegenwicht voor de toenemende CO2 uitstoot en opwarming van de aarde. Door de gescheiden inzameling van papier en karton realiseren wij een hoge recyclinggraad, namelijk ruim 82%. Na 6 tot 7 keer recyclen wordt oudpapier aan het slot van haar leven nog als hoogwaardige energiebron ingezet in het productieproces van nieuw papier en karton.
Mooier en duurzamer dan dit wordt het niet, zou je zeggen. En de hele kringloop is ook nog eens simpel en logisch uit te leggen aan je kinderen.
Extra jammer is het dan als politici of maatschappelijke organisaties om hen moverende redenen deze heldere boodschap vertroebelen.
Begin februari riep een dame van Milieu Centraal op het NOS journaal in een item over de plastic tasjes problematiek dat papieren tassen nog veel slechter zouden zijn. De voorlichtingsmevrouw had één passage uit een wetenschappelijk rapport getrokken en baseerde hierop haar uitspraak.
Enkele dagen later kwam Milieu Centraal met de rectificatie. Het kwaad was echter al geschied: een onjuiste en verwarrende boodschap lag bij de burger. Vorige maand meende de fractievoorzitter van de Partij van de Dieren in Amsterdam een statement te moeten maken met een voorstel voor een folderverbod.
Algemeen bekend is dat de omzet van de retail voor 30% afhankelijk is van folderaanbiedingen. De folders hebben dus een doel en worden goed gelezen. Huishoudens die de folders niet in de bus willen, hebben een NEE NEE of NEE JA-sticker op de bus geplakt.
De meerderheid van de Amsterdamse gemeenteraad lijkt in te stemmen met het voorstel dat folders alleen nog bij mensen met een JA JA sticker in de bus mogen belanden.
Het argument dat het digitaal lezen van folders een kleinere ‘footprint’ zou hebben dan een papieren folder is echter aantoonbaar onzin. De milieu-impact is vrijwel hetzelfde. Dit is dus symboolpolitiek op basis van onvolledige en onjuiste informatie. Daar komt nog bij dat een papieren folder is gemaakt van een hernieuwbare grondstof die hoogwaardig wordt gerecycled. En dat kan ik van mijn smartphone en tablet helaas niet zeggen….
Gerard Nijssen
Voorzitter FNOI