Enkele maanden terug publiceerde ‘voedselwaakhond’ Foodwatch de resultaten van een onderzoek waaruit blijkt dat minerale oliën in levensmiddelen terecht komen door migratie uit verpakkingen van oudpapier en karton.

Minerale oliën zitten onder meer in drukinkten en bevatten allerlei koolwaterstoffen, zoals MOSH en MOAH. Sommige van die koolwaterstofverbindingen kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid.

Het Foodwatch rapport heeft tot onrust geleid bij consumenten, maar met name ook bij retailers, die de kans op besmetting van levensmiddelen vanuit het gebruikte verpakkingsmateriaal geminimaliseerd willen hebben. Zaak is om zo snel mogelijk duidelijkheid te verkrijgen over de aanwezigheid van minerale oliën in levensmiddelen, waar deze besmetting vandaan komt en in hoeverre de aanwezigheid van deze verbindingen in levensmiddelen op termijn kan leiden tot gezondheidsschade.

De minister heeft die opdracht nu verstrekt aan het RIVM. Naar verwachting zal het nog wel twee jaar kunnen duren tot hier duidelijkheid over is. Tot die tijd blijft de onrust, met name bij retailers en dat is niet goed. Niet alleen omdat er over voedsel en gezondheidsrisico’s geen vraagtekens moeten zijn, maar ook omdat de onrust onder retailers leidt tot een eis om barrières tussen de verpakking en het voedsel. Veel van de nu ontwikkelde barrièrelagen blijken recycling te bemoeilijken of onmogelijk te maken.

Dat is geen duurzame oplossingsrichting. Vooral ook omdat deskundigen van het gezondheidsrisico zeggen dat een avond barbecueën met de familie leidt tot hogere blootstelling aan schadelijke koolwaterstoffen, dan een leven lang voeding uit verpakkingen waar de migratie is vastgesteld...